Hit eß doas ei ganz anner Ziet

Hit eß doas ei ganz anner Ziet,
me koann net meh gekloah;
on kämme moah deh alle Liet,
boaß selle deh bloß soah?

 

Gäißbuhre foann hit schon en grosse Opel,
ach, beh eß doch alles so verdroaht.
Sogoah mit zwäh Acker eß me schon ganz nobel,
en drissicher Schlaepper dott’s noch groad!

 

Gäiß on Keh säin au kei Mohre meh,
es moß nur noch potz on donner.
Mit’m Mähdrescher gett’s au schon ball net meh,
es werd schon noch woas Baessersch komme!

 

Bohin säin Braech, Spennroad on deh Wäif?
Meh drähet kei linne Hemmer meh.
Doas Goann koamme au bellich gekäif –
on Ferwes säin kei Mohre meh!

 

Freher goab’s kei anner Tracht,
doah woar doas Eifach Mohre:
Vier decher Räck, es woar e Pracht!
Hit hoat me Pettycoot on so’n Zohres!

 

Hit daenke deh Liet ganz annersch beh freher:
Duckfaett on Suhrmelch, doas eß kei Kost!
Mit Handkäs eß me auch net meh sefrehre:
Me dräinkt »Hohes C«, eßt Ananas on Gickelche vom Rost!

 

Bäih daen klänne Keng eß doas au net meh so:
Se wonn nur noch Schnuckelwaerk on Fleisch, net se faett!
Freher soog me: »Stoapp’s Muhl on mach deh Auwe zoh,
en Plätsch off’n Oahsch on en’s Baett!«

 

Joah – hit eß doas ei ganz anner Ziet,
me koann werklich net meh gekloah;
on kämme moah deh alle Liet,
hä – boaß selle deh bloß soah?

 

Autorin: Elfriede Riebold, geb. Schüler; 1960
(Sie gehörte zur Gründungsgruppe von 1952.)